De geschiedenis van het Maison du Bonheur

Er was eens... Mijn grootouders Albert et Marguerite Patin van vaderskant waren landbouwers in het dorp Saint-Bernard en in Quincieux (een naburig dorp). Ze fokten hun vee en pluimvee, kweekten hun moestuin en boomgaard en oogstten hun tarwe, maïs en hooi voor hun vee. Ze bezaten verschillende stukken landbouwgrond.

Op een dag, tijdens een traditioneel lokaal festival, ontmoette mijn vader mijn moeder... Mijn ouders Jean Patin et Françoise Jambon besloten te gaan trouwen! Mijn vader, gesteund door mijn moeder, besloot een gebouw te bouwen voor het toekomstige gezin. Hij nam toen een stuk land van mijn grootouders om een huis te bouwen. Het was in 1977, in Saint-Bernard, 202 chemin de la Prière!

Mijn vader en moeder, zeer handig en technologisch hun tijd ver vooruit, besloten het huis met hun eigen handen te bouwen, met het advies van een architect neef... En zo werd het huis in 1979 eindelijk bewoond, gebouwd in breuksteen, baksteen en pleisterwerk, met een traditioneel geraamte en aan alle kanten geïsoleerd... Mijn moeder zorgde voor de binnen- en buitendecoratie, want zij heeft een groene vingers! Mijn oom en peetvader adviseerde haar over wat beplanting omdat hij hovenier is... Ik heb een zeer ambachtelijke familie en vol goede raad... (Mijn andere ooms zijn slagers, restauranthouders in boerenherbergen, uit Réunion en Bretagne: ik was goed op de hoogte van hoeveproducten, gezond en met smaak, wat ik vandaag definieer als een kwaliteitsproduct).

Ik ben geboren in 1979 en woonde in dit huis vanaf de leeftijd van 4 maanden... Dit huis is het huis van mijn jeugd, mijn huis van geluk! Wat een kans om opgeleid te zijn in dit kleine dorp Saint-Bernard, goed gepositioneerd, want ondanks de weinige landelijke diensten, zijn er slechts enkele kilometers (3 tot 5) te doen om elke dienst van het dagelijkse leven te vinden of 25 km om de grote stad Lyon te bereiken... Maar wat een genot om een tuin te hebben om in te spelen, een rustige plek om je dagelijks op te laden en vooral geen grote veiligheidsproblemen, wij wonen op het platteland!

Deze sereniteit werd dagelijks ervaren, want naast een bevoorrechte locatie (naar mijn mening), waren mijn ouders zeer vrijgevig! Altijd gezelligheid in dit huis, altijd familie, vrienden, buren, collega's die een moment van Geluk met ons deelden! Zo werd de zeer positieve ziel van dit huis geboren...

Mijn ouders bouwden dit gelijkvloerse huis met het idee om in dit huis oud te worden en bouwden in 1982 eigenhandig een zwembad om ons, hun kinderen, mijn broer Florent en mijzelf een plezier te doen... Mijn ouders waren erg modern, ze gebruikten een maximum aan nieuwe technologieën voor de werking van het huis.

Ondanks de moeilijkheden van het leven en onder andere de scheiding van mijn ouders, besloot mijn zeer conservatieve vader in dit huis te blijven wonen! Hij had een hart, had altijd tijd of ruimte in huis voor een familielid of vriend in nood!

Toen groeide ik op, en op mijn beurt gebruikte ik het land van mijn grootouders, waarop ik mijn huis bouwde. Ik verhuisde naar mijn vaders huis, op hetzelfde land. Met  mijn man, zijn we ons gezin begonnen. En mijn broer kwam erbij, hij bouwde op zijn beurt zijn huis op hetzelfde land... Als familie, grootouders, broers, zussen, kleinkinderen, hadden we allemaal een geweldige tijd, met respect voor elkaars eigendom en discretie. Mijn vader heeft ons helaas verlaten, maar zo gaat het leven, ook al is het niet altijd wat je wilt...

Ik realiseerde me dat ik enkele van dezelfde karaktereigenschappen heb als mijn vader: ik ben conservatief, vrijgevig en discreet. Ik deel graag geluksmomenten met mijn familie en vrienden in de eerste plaats, maar ook met mensen van alle origine!

Ik heb voor mijn werk veel gereisd. Ik kwam altijd terug naar mijn ouderlijk huis in Saint-Bernard, mijn herkenningspunt...

Bezorgd over het behoud van het erfgoed, ervaren tijdens mijn verschillende reizen en avontuurlijk, wilde ik mijn activiteitensector veranderen en besloot ik het huis van mijn vader om te vormen tot een bed and breakfast. Dit huis was verouderd en had een reorganisatie van de kamers, een modernere inrichting en een renovatie van de defecte apparatuur nodig.

En hier ben ik voor een jaar werk, vergezeld van mijn man, die ook uit een familie van ambachtslieden komt (en ons een goede hand gaf). Omdat ik in mijn beroepsleven ervaring heb opgedaan met bouwen en procesbouw, besloot ik mijn eigen armen (en die van mijn familieleden, dat moet gezegd, in het bijzonder die van mijn man, mijn broer, mijn ooms, mijn schoonfamilie, mijn moeder...) te gebruiken om het huis volledig te renoveren, de reeds aanwezige moderne technologieën te onderhouden en te verbeteren, materiaal of meubilair van goede kwaliteit te recycleren.

In juli 2020 is het interieur van het huis volledig gerenoveerd, de gasten worden eindelijk verwelkomd. Een nieuwe baan begint voor mij. Het was een jaar van ervaring! Ik ben erin geslaagd geluk te brengen zoals ik dat verstond: moderne maar discrete technologieën, comfort in eenvoud, een oase van rust in een zeer praktische ruimte, vrijgevigheid in zeer verrijkende uitwisselingen, duurzame ontwikkeling. Toen besloot ik er mijn beroep van te maken en de buitenkant volledig te renoveren. In juni 2021 behaalde ik 3 "épis" op de criteria van Gîtes de France, de standaard van comfort die ik wilde verkrijgen!

Vandaag hebben mijn familie en vrienden altijd voorrang, het huis wordt vaak gebruikt voor familiefeesten of met vrienden! U krijgt de kans om mijn moeder te ontmoeten die ook is teruggekeerd naar de wortels van het bouwen van haar familiehuis! Ze heeft nog steeds een groene duim en is zeer gul, ze onderhoudt de moestuin, de planten en de bloemen van het huis van Geluk!

U zult waarschijnlijk leden van mijn familie tegenkomen: mijn man, mijn broer, mijn kinderen en soms...

En van mijn kant, zal ik mijn best doen om een moment van Geluk met je te delen met mijn hart...

Ik kijk er naar uit u te verwelkomen...